Παρασκευή 27 Μαρτίου 2020

"Έκτορας και Ανδρομάχη" Εργασίες  μαθητών και μαθητριών του Β1

                              Διαλογικές διασκευές της συνάντησης Έκτορα Ανδρομάχης

Ανδρομάχη: Που ήσουν Έκτορα μου; Νόμιζα ότι είχες ήδη φύγει στην μάχη και πως δεν πρόλαβα να σε αποχαιρετήσω.
Έκτορας: Όχι αγαπημένη μου γυναίκα. Δεν θα έφευγα χωρίς να χαιρετήσω εσένα και τον Εκτορίδη. Σε έψαχνα παντού και μετά βρήκα τις ακόλουθές σου και μου είπαν πως έτρεξες  να με βρεις με τον γιο μας και την βυζάστρα στις Σκαιές Πύλες.
Ανδρομάχη: Σε παρακαλώ άντρα μου, μην με εγκαταλείψεις και εσύ. Μην αφήσεις ορφανό τον γιο σου. Μόνο εσένα έχω στον κόσμο αυτό, δεν θα αντέξω να χάσω το στήριγμα μου. Το γνωρίζεις πως δεν έχω κανέναν, μονάχα εσένα. Καθώς όλη η οικογένεια μου έχει χαθεί από τα χέρια του Αχιλλέα. Μην αφήσεις την ζωή μου να γίνει ακόμα πιο τραγική από ότι ήδη είναι.
Έκτορας: Κατανοώ τις ανησυχίες σου γυναίκα μου, όμως η πατρίδα βασίζεται σε εμένα. Ξέρεις την σημασία που έχει για κάθε πολεμιστή η τιμή, το όνομα που θα αφήσει πίσω του. Γι'αυτό ζω κι εγώ. Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι θα με χαρακτηρίσει ο λαός μου  δειλό.
Ανδρομάχη: Μα δεν σου είπα Έκτορα μου να μην βγεις να πολεμήσεις, όμως θα μπορούσες να ακολουθήσεις μία άλλη τακτική και να μείνεις μέσα να αμυνθείς. Σκέψου την μοίρα που περιμένει εμένα και τον γιο μας εάν σκοτωθείς στην μάχη. Θα γίνω σκλάβα των εχθρών, θα υπακούω σε ότι μου λένε χωρίς ελεύθερη βούληση. Θα κουβαλάω την ανάμνησή σου όσο θα αναγκάζομαι να είμαι ερωμένη σε κρεβάτια άλλων και εσύ δεν θα είσαι εκεί για να με σώσεις. Θα πρέπει να ανέχομαι όλα τα ντροπιαστικά σχόλια των ανθρώπων που θα με έχουν σκλαβώσει. Τι θα λενε για την κατάντια της γυναίκας αυτού που προστάτευε την Τροία;
Έκτορας: Γυναίκα μου οι ανησυχίες σου είναι απόλυτα αποδεκτές και γνωρίζω την μοίρα που σε περιμένει εάν ηττηθούμε από τους Αχαιούς αλλά δεν γίνεται να μείνω πίσω ενώ οι άντρες μου θα πολεμούν μπροστά. Εγώ είμαι αυτός που θα τους οδηγεί προς την μάχη. Άλλωστε γνωρίζεις την θέση που έχει το ηρωικό ιδεώδες, για κάθε πολεμιστή στην εποχή μας.
Ανδρομάχη: Σκέψου όμως και τον γιό μας. Τι θα απογινει ο γιός μας;
Έκτορας: Ελπίζω ο Δίας να δώσει στον γιό μας την τιμή να είναι άξιος πολεμιστής, να βασιλεύσει καλύτερα από εμένα και να κάνει περήφανους εσένα και τον λαό του. Κι εσύ Ανδρομάχη μου ότι και να συμβεί θέλω να είσαι δυνατή και αισιόδοξη ώστε να δίνεις δύναμη και σε εμένα. Ήρθε η ώρα όμως που πρέπει να σας αποχαιρετήσω. Και σε παρακαλώ μην ανησυχείς.
Ανδρομάχη: Πώς μπορώ να μην ανησυχώ; Αν σε χάσω θα πεθάνω και θα έρθω να σε βρω. Θα σε σκέφτομαι άντρα μου και θα προσεύχομαι στους θεούς να σε γυρίσουν πίσω σε εμένα. Στο καλό Έκτορα μου.
Έκτορας: Θα σε έχω στο μυαλό μου καθώς θα μάχομαι για την πατρίδα μας. Αντίο και σε εσένα Ανδρομάχη μου. 
                                                                                                 Αργυρώ Γεωργίου                                                                                                                                   Ιωάννα Αρκούδη
                                                                                                 Άγγελος Γεωργαράς
                                                                                                 Χαλίλ Βολακας 

 Α:  Ω τρομερέ Έκτορα πού πας και με αφήνεις πάλι μόνη ;

Ε: Τι ρωτάς που πάω γυναίκα; Ξέρεις το καθήκον μου , ξέρεις τον ρόλο μου . Όλοι στηρίζονται πάνω μου , η πατρίδα !.

Α: Ναι ! Όμως έχεις καθήκον και απέναντι μας. Εμένα και τον γιο σου δεν μας σκέφτεσαι ; Αν φύγεις και πάθεις κάτι θα μείνω μόνη . Αν χάσω και εσένα όπως έχασα την οικογένεια μου τι θα απογίνω ;...

Ε: Το ξέρω . Το ξέρω αγάπη μου , ξέρω την θέση σου , σε νιώθω . Αλλά σκέψου την δικιά μου θέση . Είμαι ο πρώτος πολεμιστής. Είναι ντροπή να μην πάω . Ζω για την τιμή.
Α: ... Αν πάθεις κάτι εσύ εγώ θα γίνω δούλα των Αχαιών. Δούλα των εχθρών . Θα υποτάσσομαι σε όλες τις διαταγές τους , σε όλες  τους τις προσταγές. Θα χάσω την ελευθερία μου θα καταντήσω αντικείμενο τους ... Θα είμαι αναγκασμένη να κάθομαι να τους ακούω κάθε φορά που θα μιλούν για σένα και να λένε " Κοίτα πως κατάντησε η γυναίκα του Έκτορα . Η γυναίκα αυτού που θεωρούταν ο καλύτερος .... "  και θα σπαράζει η καρδιά μου κάθε φορά που  θα ακούω το όνομα σου. Και εκτός από μένα τον γιο σου δεν το σκέφτεσαι ; Αυτό το παιδί δεν ξέρω καν αν θα ζήσει ή όχι . Μην φύγεις Έκτωρ σε παρακαλώ , δεν θέλω να μείνω πάλι μόνη σε αυτόν τον κόσμο για δεύτερη φορά...

Ε: Ανδρομάχη μου!!  Σε νιώθω και πονάω όσο πονάς και συ κι ακόμα παραπάνω. Όμως σε παρακαλώ μην λες τέτοια. Ακόμα κι αν πεθάνω δεν θα μείνεις μόνη σου θα έχεις το μονάκριβο μας γιο μαζί σου και την ένδοξη φήμη μου τρανή κληρονομιά δική σου και του γιου μας
Δώσε μου τώρα τον Εκτορίδη να τον δω ! 

 ΕΚΤΟΡΑΣ ΜΙΛΑΕΙ ΣΤΟΝ ΜΙΚΡΟ ΤΟΥ

Ε : Αχ μικρό μου παιδί πόσο καιρό έχω να σε δω ;Πόσο μεγάλωσες!
Όταν φύγω θα προσέχεις την μητέρα σου για μένα. Σου εύχομαι όταν μεγαλώσεις να γίνεις πιο γενναίος και πιο δυνατός από μένα . Βασιλιάς της Τροίας να είσαι ένδοξος και ξακουστός.

  ΕΝΑ - ΔΥΟ ΛΕΠΤΑ ΣΙΩΠΗΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ

Ε : Αγαπητό μου παιδί, αγαπητή μου Ανδρομάχη δυστυχώς ήρθε η στιγμή που πρέπει να σας αποχαιρετήσω.. 
Πάρτον τώρα και γυρίστε σπίτι . Ανδρομάχη γύρνα πίσω στις δουλειές σου και μην ανησυχείς για μένα

Α:  ΑΝΤΙΟ αγαπημένε μου

Ε : Αντίο Ανδρομάχη 

     
                                                                         Μαρίνα Κωσταντίνα Αντριάν

                                                                         Στέφανος  Διακονικολής 

                                                                         Κωνσταντίνος Βορρίας 

                                                                         Νάντια Αμπουμπάκρ 
                          

Α1: Επική παρομοίωση

Οι μαθητές &  οι μαθήτριες του Α1   παρουσιάζουν διεξοδικές παρομοιώσεις της Οδύσσειας
ΕΠΙΚΗ ΠΑΡΟΜΟΙΩΣΗ by Ελένη Γεωργακά on Scribd                                                                                  
Εργασία των μαθητών Αντώνη Γαμβρέλη & Νικόλα Διώτη






Εργασία των  μαθητριών Αργυρώ Γεωργίου & Λουκία Εξαρχοπούλου





Εργασία της Ιωάννας Αρκούδη & του Κων/νου Βορριά




Δευτέρα 25 Μαρτίου 2019

       "Μαύρο κύμα" Λουις Σεπούλβεδα


                   Εργασίες του Α3- Α4

                              Ζωγραφιές



                                                                Ειρήνη Μπακρατσά




Κυριάκος Μπαρμπούνης



Άννα Λάχα




Άννα Λάχα
Εύα Μακρυγιάννη

Δήμητρα Μπρόκου








Σταυρούλα Μπηλιώνη

Αφίσες


Τζέσικα Λατιφάι

Ρόζη Μενάλλα


Βαλέρια Μορόζ


                          

                                                                              Γιάννης καραχάλιος



                                                                     

                             

Παρασκευή 30 Μαρτίου 2018

A5: Μόλυνση του περιβάλλοντος

Με αφορμή " Το μαύρο κύμα" του Λουίς Σεπούλβεδα οι μαθητές και οι μαθήτριες του Α5 δημιούργησαν τις παρακάτω εργασίες που αφορούν  τη μόλυνση του περιβάλλοντος.






Εργασία των μαθητριών Ελένης Σκαλτσά και Αγγελίνας Τζανετουλάκου


Δάση by Ελένη Γεωργακά on Scribd













Εργασία του μαθητή Παύλου Ρουσιαμάνη                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                  
Πού Θα Ήθελες Να Ζεις; Pptx by Ελένη Γεωργακά on Scribd                                                                                                                                            










Εργασία των  μαθητών Γιώργου  & ΡήγαΛευτέρη Σακέλλη    


Οικολογικά προβλήματα ή περιβαλλοντικά προβλήματα 
Οικολογικά προβλήματα ή περιβαλλοντικά προβλήματα ονομάζονται οι διαταραχές στη γήινη βιόσφαιρα και στο φυσικό περιβάλλον οι οποίες συνηθίζεται να αποδίδονται στην ανθρώπινη δραστηριότητα. Στον βαθμό που τα οικολογικά προβλήματα απειλούν την επιβίωση ενός πληθυσμού, οδηγούν σε μία οικολογική κρίση.
Στα περιβαλλοντικά προβλήματα συγκαταλέγονται η περιβαλλοντική ρύπανση, η κλιματική αλλαγή, η τρύπα του όζοντος, η αποδάσωση , η ερημοποίηση, η εξαφάνιση βιολογικών ειδών, η όξινη βροχή κλπ. Τα οικολογικά προβλήματα άρχισαν να εμφανίζονται κυρίως μετά τη βιομηχανική επανάσταση, ενώ υπάρχουν διαφορετικές αντιλήψεις σχετικά με τα αίτια και τους τρόπους αντιμετώπισής τους.
 Ας γνωρίσουμε μερικά από αυτά:
Α. Φαινόμενο του θερμοκηπίου
Είναι μια απαραίτητη φυσική διαδικασία, χωρίς την οποία το πιο πιθανό είναι να μην υπήρχε ζωή στη Γη.  Κι αυτό γιατί χάρη σε αυτό ο πλανήτης μας παραμένει θερμός και φιλόξενος.
Πώς λειτουργεί;
Η Γη δέχεται μεγάλα ποσά ηλιακής ακτινοβολίας. Ένα μέρος της ακτινοβολίας αυτής απορροφάται από το έδαφος και την ατμόσφαιρα, ενώ το υπόλοιπο διαφεύγει στο διάστημα. Στην απορρόφηση της ακτινοβολίας παίζει σημαντικό ρόλο ένα στρώμα από αέρια, τα λεγόμενα αέρια του θερμοκηπίου.
Αυτά μεταξύ άλλων περιλαμβάνουν υδρατμούς, διοξείδιο του άνθρακα, μεθάνιο, υποξείδιο του αζώτου, χλωροφθοράνθρακες (CFCs) κλπ.
Το στρώμα αυτό επιτρέπει τη διέλευση της ακτινοβολίας αλλά ταυτόχρονα την εγκλωβίζει, ακριβώς όπως λειτουργεί ένα πραγματικό θερμοκήπιο. Δυστυχώς, όμως, τα τελευταία χρόνια, ο όρος έχει συνδεθεί με την 
υπερθέρμανση του πλανήτη μας.
Ποια η σχέση του φαινομένου του θερμοκηπίου με την υπερθέρμανση;;
Πολλές φορές λανθασμένα "κατηγορούμε" το φαινόμενο του θερμοκηπίου για την αύξηση της θερμοκρασίας της Γης.
Αυτό είναι λάθος γιατί δεν αναφερόμαστε στο φαινόμενο αυτό καθεαυτό, αλλά στην έξαρση του, η οποία οφείλεται στην ανθρώπινη δραστηριότητα και τη συνακόλουθη μόλυνση του περιβάλλοντος.
Τα τελευταία χρόνια η αύξηση της βιομηχανικής δραστηριότητας, η αύξηση του αριθμού των οχημάτων και η αλόγιστη έκλυση χλωροφθορανθράκων έχουν αυξήσει σημαντικά τις συγκεντρώσεις των αερίων του θερμοκηπίου.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση των ποσών της ακτινοβολίας που απορροφάται και άρα την αύξηση της θερμοκρασίας.
Πηγή:
http://coolweb.gr/

Β. Η τρύπα του όζοντος
·         Το όζον που βρίσκεται στη στρατόσφαιρα, γνωστό και ως «καλό όζον», δημιουργεί μια ασπίδα προστασίας απαραίτητη για την ύπαρξη της ζωής στον πλανήτη. Λειτουργώντας σαν αόρατο φίλτρο, απορροφά τις περισσότερες από τις επιβλαβείς υπεριώδεις ακτίνες του Ηλίου και επιτρέπει μόνο σε μερικές από αυτές να φτάσουν την επιφάνεια της Γης. Χωρίς το όζον, πολύ πιθανόν τα μόνα είδη που θα επιβίωναν στη Γη να ήταν κάτι ψάρια που ζουν 20.000 λεύγες κάτω από τη θάλασσα και μας προκαλούν εφιάλτες τα βράδια.
·         Το στρώμα  του όζοντος της στρατόσφαιρας  όμως υφίσταται αλλοίωση. Οι χλωροφθοριούχοι άνθρακες (όπως το φρεόν) που απελευθερώνονται από τα αεροζόλ, τα εργοστάσια, τις κλιματιστικές συσκευές, τα ψυγεία κ.α. ταξιδεύουν στη στρατόσφαιρα και μέσα από πολύπλοκες αντιδράσεις καταστρέφουν το όζον, επιτρέποντας στην υπεριώδη ακτινοβολία να περάσει την ατμόσφαιρα και να φθάσει ως την επιφάνεια της Γης και να βλάψει τους ζωντανούς οργανισμούς.
·         Το 1987 όμως, συνέβη κάτι μαγικό. Οι κυβερνήσεις ανά τον κόσμο, αναγνωρίζοντας τον κίνδυνο που υπήρχε, υπέγραψαν το πρωτόκολλο του Μόντρεαλ. Το πρωτόκολλο του Μόντρεαλ είχε ως στόχο την σταδιακή εξάλειψη και αντικατάσταση των ουσιών που φθείρουν το όζον. Μέχρι το 2009 υπεγράφη από όλες τις χώρες-μέλη του Ο.Η.Ε, ενώ σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες η μείωση του όζοντος φαίνεται να έχει σταματήσει και αναμένεται να επανέλθει στα επίπεδα που βρισκόταν το 1985 μέχρι το 2070.
Το πρωτόκολλο του Μόντρεαλ είναι μια από τις σπάνιες συνεργασίες όλων των εθνών για την αναζήτηση λύσης ενός παγκοσμίου προβλήματος. Σε κάνει να αναρωτιέσαι, τι μπορεί να επιτευχθεί, εάν επικρατεί η κοινή λογική και η θέληση για συνεργασία…
Πηγές:
https://www.kathimerinifysiki.gr/
Γ.Ατμοσφαιρική ρύπανση και όξινη βροχή
Δισεκατομμύρια τόνοι ρύπων εκπέμπονται κάθε χρόνο στην ατμόσφαιρα. Όλοι αυτοί οι ρύποι δεν χάνονται στον ουρανό, αλλά αφού προκαλέσουν ασφυξία στις πόλεις και επιδεινώσουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, ξαναπέφτουν στη Γη με τη μορφή της όξινης βροχής.
Όξινη βροχή ονομάζεται η βροχή και τα ανάλογα φαινόμενα (χιόνι, υγρασία…) των οποίων το νερό είναι περισσότερο όξινο από το φυσιολογικό. Οι επιπτώσεις της είναι καταστροφικές για ανθρώπους , ζώα, φυτά καθώς και κτίρια και μνημεία.
Δ. Ρύπανση των υδάτων
Η ρύπανση των υδάτων μπορεί να οριστεί με πολλούς τρόπους. Σύμφωνα με τον ΟΗΕ η ρύπανση των υδάτων είναι «η άμεση ή έμμεση διοχέτευση από τον άνθρωπο στο υδάτινο περιβάλλον ύλης ή ενέργειας με επιβλαβή αποτελέσματα για τους οργανισμούς». Ο Μαμάης συμπληρώνει ότι είναι «επικίνδυνη για την ανθρώπινη υγεία, αλλοιώνει την ποιότητα του νερού και υποβαθμίζει τις δυνατότητες χρήσης του, ακόμη και για ψυχαγωγικούς σκοπούς» (Μαμάης,).
Ε. Aπόβλητα
Λέγεται πως ο όγκος των παραγόμενων στις ανθρώπινες κοινωνίες αποβλήτων θα μπορούσε να γεμίσει σήμερα 28 εκατομμύρια βαγόνια· ο αριθμός αυτός ολοένα και αυξάνεται. Τριακόσιες περιοχές στην Ευρώπη και την Αμερική, όπου απορρίπτονται τοξικά και πυρηνικά απόβλητα εμφανίζουν δείκτες υψηλής επικινδυνότητας. Στις περισσότερες χωματερές δεν τηρούνται ούτε οι στοιχειώδεις προδιαγραφές υγειονομικής ταφής. Τα απόβλητα επομένως συνιστούν έναν πολύ σημαντικό παράγοντα της περιβαλλοντικής ρύπανσης.
ΣΤ. Μείωση της βιοποικιλότητας
Ως βιοποικιλότητα ορίζεται η ποικιλία των βιολογικών ειδών στα γήινα οικοσυστήματα. Εξαιτίας των ανθρώπινων αναπτυξιακών δραστηριοτήτων, της αποδάσωσης, της ερημοποίησης κλπ, ένα μεγάλο ποσοστό αυτών των ειδών απειλείται με εξαφάνιση.








Παρουσίαση της WWF των μαθητών Αντώνη Πλατανίστα & Αντώνη Σαμαρά













Παρουσίαση της οικολογικής οργάνωσης "Αρκτούρος" των μαθητριών Αργυρώς Πλαγγέτη & Τόνιας Τσιμισίρη













"Μια επιστολή της Κενγκά" της μαθήτριας Στέλλας Στεργιοπούλου



Άνθρωποι,
     Σας γράφω αυτή την επιστολή για να σας μιλήσω σχετικά με την άσχημη και ασεβή συμπεριφορά σας προς το περιβάλλον αλλά και σε μας τους γλάρους.
    Θα σας μιλήσω για τις θάλασσες, εφόσον αυτό είναι που γνωρίζω καλά. Πρώτα απ’ όλα πετάτε πολλά σκουπίδια στη θάλασσα, τα οποία πολλοί από εμάς νομίζουμε πως είναι φαγητό και τα τρώμε με αποτέλεσμα να πεθαίνουμε. Επίσης κάθε φορά που ένα από τα πετρελαιοφόρα σας βυθίζονται δημιουργείται μια πετρελαιοκηλίδα η οποία μας οδηγεί σ’ έναν τραγικό θάνατο. Καθώς πέφτουμε μέσα σε μια από αυτές κολλάει στα φτερά μας με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να πετάξουμε. Έτσι είτε πεθαίνουμε αργά και βασανιστικά από πείνα είτε μας τρώνε μεγαλύτερα ψάρια. Αλλά και αυτό να μη συμβεί τις περισσότερες φορές αυτή η απαίσια κολλώδης ουσία φράζει τους πόρους μας και πεθαίνουμε από ασφυξία. Φαντάζεστε πώς είναι να μην μπορείς να ανασάνεις; Προσπαθήσατε μια φορά να ‘ρθείτε στη θέση μας;
     Αν συνεχίσετε έτσι πολλοί από εμάς αλλά και άλλα είδη ζώων θα χαθούν. Ίσως νομίζετε ότι δε σας αφορά έτσι εγωιστές που είστε. Γελιέστε όμως γιατί κάθε φορά που ένα είδος εξαφανίζεται χάνετε κι εσείς κάτι. Μην ξεχνάτε ότι όλη η φύση είναι μια αλυσίδα και όταν σπάει ένας κρίκος της κινδυνεύει όλη να καταστραφεί.. Γι’ αυτό σταματήστε να φέρεστε έτσι. Πάρτε παράδειγμα από κάποιους που προσπαθούν να φροντίσουν εμάς και τη φύση. Πάρτε πρωτοβουλίες για την διάσωση του πλανήτη μας και  μην περιμένετε από τους άλλους.
     Μην ξεχνάτε πως η γη  εκτός από δικό σας σπίτι είναι και δικό μας και αυτό πρέπει να το σεβαστείτε.   
                                                                                                                                       
                                                                  Κενγκά




"Ένα άλλο τέλος για την Κενγκά" της μαθήτριας Μαρίας Ελένης  Σπανού

Ένα όμορφο καλοκαιρινό πρωινό έκανα βόλτα στην παραλία. Η φύση γύρω μου ευωδίαζε, άκουγα τον ήχο της θάλασσας και είχα γαληνέψει. Ξαφνικά την προσοχή μου τράβηξε ένα πουλί που έκρωζε σπαραχτικά. Από μακριά προσπαθούσα να καταλάβω τι είναι.
        Βούτηξα στο νερό χωρίς δεύτερη σκέψη. Όταν το πλησίασα κατάλαβα ότι ήταν ένας γλάρος με κολλημένα μαύρα φτερά. Ένας γλάρος που προσπαθούσε να κολυμπήσει μέσα σε μια παχύρευστη μαύρη ουσία, μέσα σε πίσσα. Τότε κοίταξα τα χέρια μου, τα ρούχα μου… είχα  γεμίσει κι εγώ με πίσσα. Αλλά δεν έδωσα ιδιαίτερη σημασία, το μυαλό μου ήταν στον γλάρο. Καθώς κολυμπούσα, επειδή δεν μπορούσα να πάω εκεί που ήταν ο γλάρος, πήρα ένα μεγάλο ξύλο και προσπαθούσα να τον βγάλω έξω. Ο γλάρος με κοιτούσε με ένα βλέμμα που αναρωτιόμουν τι σημαίνει. Άραγε αναρωτιόταν μέσα στην αγωνία του αν ήμουν ο δυνάστης του ή ο σωτήρας του; Όταν κατάφερα να τον βγάλω έξω στην στεριά, τον σκέπασα με την ζακέτα μου και κούρνιασε στην αγκαλιά μου. Αμέσως τον πήγα σε ένα κτηνιατρείο, που του περιποιήθηκαν τα φτερά .
        Από εκείνη την στιγμή ο γλάρος που ονόμασα Κενγκά κάθε μέρα ερχόταν και μου χτυπούσε την πόρτα μου, αναζητώντας τον άνθρωπο που τον έσωσε.




"Ζωγραφιά της Ελένης Σκαλτσά








"Ζωγραφιά της Τόνιας Τσιμισίρη







"Ζωγραφιά του Πέτρου Τζανετουλάκου



Παρασκευή 16 Μαρτίου 2018

Α3: Παιδική εργασία

Στα πλαίσια του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας και με αφορμή τον "Βάνκα" του Τσέχοφ οι μαθητές δημιούργησαν τις παρακάτω εργασίες που αφορούν την εκμετάλλευση και την κακοποίηση των παιδιών.






Εργασία του μαθητή Κώστα Κρητικού






Εργασία των μαθητριών Δέσποινας Κώτση και Αργυρώς Μελιανού




Ζωγραφιά του μαθητή  Καδρή Μεμή










Ποίημα της μαθήτριας Τζέσικα Λάμτσια




Ανοίγω το παράθυρο και κοιτώ
ένα μικρό παιδί που κλαίει
Γιατί άραγε  ρωτώ

Τα χέρια του μαύρα
τα μάτια πρησμένα
κοιτούν με άδειο βλέμμα.

Σ΄εκείνο το βλέμμα
είδα αδικία και δυστυχία.
Γιατί ξανά  ρωτώ

Εγώ παίζω αυτό δουλεύει.
Εγώ γελώ αυτό κλαίει.
Εμένα μ΄αγαπούν και με φροντίζουν.
Αυτό ποιον έχει;

Τι να κάνω; Τι να πω;
Δεν ξέρω γιατί συμβαίνει.
Ένα όμως καλά  ξέρω
Όταν μεγαλώσω αυτό θα πάψει να συμβαίνει!









Ζωγραφιά των μαθητών Σούλι Κουλόλι και  Μιχάλη Μανιά 















Ποίημα των μαθητών Μανώλη Κυριόπουλου και Στέλιου Μαυρολέοντος




Κάθε φορά που ένα παιδί εργάζεται
η παιδική ψυχή του χάνεται
και η ζωή του απελπιστικά μοιράζεται.


Κάθε φορά που ένα παιδί κακοποιούν

τραύματα στην καρδιά του σκορπούν
και βαθιές πληγές που στη μνήμη του θα χαραχτούν.

Αν όμως όλοι μας νοιαστούμε

απ΄την κακή τους μοίρα μπορεί ν' άπαλλαχθούνε 
και  ευτυχισμένη πια ζωή να ζούνε! 






Ζωγραφιά του μαθητή Παντελή Μαγουλά














Ένα άλλο τέλος στην ιστορία του Βάνκα από τη μαθήτρια Ολίβια Κούπτζακ


Ύστερα από μια ώρα κοιμόταν με σφιγμένες τις γροθίτσες νανουρισμένος από τις γλυκές ελπίδες του. Ονειρευόταν το πατάρι στο χωριό. Ο παππούς κάθεται στο πατάρι και τα πόδια του κρέμονται. Διαβάζει το γράμμα στις δούλες ...Και ο Χέλης φέρνει σβούρα το πατάρι κουνώντας την ουρά του ...
Ο παππούς ξαφνιάστηκε γιατί δεν περίμενε στο γράμμα να διαβάσει τόσο άσχημα νέα. Πίστευε πως ο εγγονός του ήταν ασφαλής και σε καλά χέρια. Λυπήθηκε και πόνεσε με όλα αυτά που περνούσε ο εγγονός του. Γρήγορα λοιπόν πήρε την απόφασή του.
Την επόμενη μέρα ο κύριος Μακάριτς ξεκίνησε ένα μακρύ ταξίδι για την Μόσχα με σκοπό να πάρει πίσω τον Βάνκα . Μετά από τρεις μέρες ταξίδι έφτασε επιτέλους στη Μόσχα. Πήγε κατευθείαν στο μαγαζί του απάνθρωπου Αλιάχιν. Ο Βάνκας όταν τον είδε έτρεξε ευτυχισμένος στην αγκαλιά του και μία έκλαιγε και μία γέλαγε. Όχι όμως και ο Αλιάχιν που κοίταζε αγριεμένος. Κατάλαβε πως θα έχανε έναν υπηρέτη που του δούλευε τζάμπα. Έτσι δεν τον άφηνε να φύγει παρά τις επίμονες προσπάθειες του παππού. Έτσι ο κ. Μακάριτς επιστράτευσε το βαρύ πυροβολικό του. Ποιον άλλον; Τον Χέλη, φυσικά που όρμηξε στον Αλιάχιν και τον έκανε του αλατιού.
Έτσι ο Βάνκας γύρισε πίσω στο χωριό .Εκεί όλοι τον υποδέχτηκαν με αγάπη, τον αγκάλιασαν στοργικά και τον φρόντιζαν .Μάλιστα η κυρία Όλγα συνέχισε να τον μαθαίνει γράμματα!
ΤΕΛΟΣ!!!!!!









Ζωγραφιά της μαθήτριας Γκλεάνα Κοτσάκι













Ποίημα των μαθητών Σταμάτη Κουζούκα και Χρήστου Κώστογλου


Τα παιδιά δεν πρέπει να δουλεύουν!
Όμως κάποια άτομα  συνέχεια τα παιδεύουν.

Τα βάζουν να δουλεύουν σε ορυχεία και πορνεία
Δεν έχουν μέσα τους καμιά αμφιβολία;
Αν είναι λάθος ή σωστό
και αν αξίζει σε άνθρωπο αυτό;

Όλοι αυτοί  καίνε τις καρδίες τους
και πόνος  βγαίνει από τις ψυχές τους.
Μα τι να κάνουν τα παιδιά;
Αναγκάζονται να δουλεύουν ως αργά.












Κολάζ και ποίημα  από τη μαθήτρια Ειρήνη Κωτάκη

Στα σημερινά τα χρόνια 
μα επίσης και παλιά
οι μεγάλοι κάνουν λάθη 
που πληρώνουν τα παιδιά.

Μόνοι τους αποφασίζουν
δίχως να σκεφτούν καλά
πως τα λάθη τους μια μέρα
θα πληρώνουν τα παιδιά.

Φτιάχνουν όπλα, φτιάχνουν βόμβες
τίποτα για το καλό,
ο πλανήτης πώς θ΄αντέξει
τόσο φοβερό κακό;

Πρέπει όμως να θυμούνται
κι ας το μάθουνε καλά
πως πιο πάνω και απ' όλα
είναι μόνο τα παιδιά.

Έχουν όνειρα κι ελπίδες
μεγαλώνουν με χαρά
και σε τίποτα δε φταίνε 
να τους κόβουν τα φτερά.

Υποχρέωση μεγάλων,
μάλλον χρέος ιερό
να προσέχουν, να φροντίζουν
το δικαίωμα αυτό.







Σκέψεις και συναισθήματα της μαθήτριας Σαββίνα Κουλόλι


Με εξοργίζουν απίστευτα οι άνθρωποι που δέρνουν, βιάζουν, κλέβουν ή πουλάνε παιδιά. Θα ήθελα αυτοί οι άνθρωποι να τιμωρηθούν είτε από τον νόμο είτε από τη μοίρα. Δεν είμαι κακιά, δεν θέλω το κακό άλλων ανθρώπων, απλά θέλω να αποδοθεί δικαιοσύνη. Γιατί να κάνουν ανεμπόδιστα τόσο κακό; Είναι άνθρωποι ή τέρατα; Δεν έχουν καρδιά, συναισθήματα; Λες και είναι φτιαγμένοι από πέτρα. Και οι άλλοι, οι  ‘καλοί’, τι κάνουν; Τίποτα. Έτσι  πολλοί από αυτούς τη γλιτώνουν, δεν τιμωρούνται και συνεχίζουν να καταστρέφουν τη ζωή πολλών παιδιών. Ακόμα πιο φρικιαστικό είναι ότι κάποιοι κακοποιούν τα ίδια τους τα παιδιά. Όταν σκέφτομαι όλη αυτή τη σκληρότητα  και την απανθρωπιά νιώθω μερικές φορές ότι ο κόσμος αυτός δεν μας αξίζει  και ότι είναι προτιμότερο να καταστραφεί και να ξαναδημιουργηθεί. 










Βιβλιοπροτάσεις :

1.  Από τη μαθήτρια  Ιωάννα Μαραβέλια

"Ο αρχηγός της οικογένειας"

Ένα δωδεκάχρονο αγόρι, ο Πρόσκα, και η μεγαλύτερη αδερφή του ζουν μαζί με τη μητέρα τους στη Ρωσία. Επειδή ο πατέρας τους είχε πεθάνει τα παιδιά αναγκάζονταν για να επιβιώσουν να εργάζονται σ'ενα εργοστάσιο. Καθώς οι ώρες  εργασίας  ήταν πολλές και ξεκινούσαν από τα χαράματα, ο μικρός Πρόσκα δε χόρταινε ποτέ τον ύπνο. Έτσι, όπως όλα τα παιδιά επειδή  έχει ανάγκη από ύπνο, κοιμάται στη δουλειά σε  όποιο ζεστό μέρος βρει. Κάποια φορά το αφεντικό τον μετέφερε σε μια θέση που έπρεπε να προσέχει τα ξύλα που καίγονταν. Μια μέρα λοιπόν αποκοιμήθηκε κοντά στη φωτιά... 








2.Από τη μαθήτρια Ελευθερία Κυπραίου


«Η μπάλα της ζωής τους» του Πάνου Χριστοδούλου

Είναι ένα μυθιστόρημα που  θίγει πολλά κοινωνικά προβλήματα, την παιδική εργασία, τον ρατσισμό, τη μετανάστευση, τα κακώς κείμενα του αθλητισμού... Η παιδική εργασία παρουσιάζεται μέσα από την ιστορία  ενός μικρού κοριτσιού, της Σάφια,  η οποία βίωσε την εκμετάλλευση αφού  την ανάγκασαν να εργαστεί σε άθλιες συνθήκες. Κάποιοι αδίστακτοι άνθρωποι πήγαν στο χωριό της και υποχρέωσαν όλα τα παιδιά να τους ακολουθήσουν, απειλώντας τα  ότι θα σκοτώσουν τις οικογένειες τους . Αν και τους υποσχέθηκαν ότι θα τους δίνουν δωρεάν φαγητό και ότι σύντομα θα τα ελευθερώσουν, κάτι τέτοιο δε συνέβη. Έτσι τα παιδιά καθώς δεν άντεχαν άλλο τη σκληρή εργασία αποφάσισαν να δραπετεύσουν. Ένα από αυτά ήταν και η Σάφια η οποία  τα κατάφερε αλλά η ευτυχία της δεν κράτησε για πολύ…
                                                                                                   
Αποτέλεσμα εικόνας για η μπάλα της ζωής τους








Μια εργασία της Σοφίας Κρητικού
"Εικόνες και Σκέψεις"